Jak radzić sobie z toksyczną osobowością typu “Wiem wszystko najlepiej”

Za każdym razem, gdy ktoś wmawia Ci, że jest nieomylny, wie wszystko najlepiej, albo (o zgrozo), że zna jedyne rozwiązanie Twoich problemów… Opowiedz mu o poglądach Henrego Forda. Ten wybitny praktyk na samym początku swojej książki “Moje życie i dzieło” jasno rozprawia się z zapędami szeroko rozumianych “reformatorów”.

„Nie jestem reformatorem. Zdaje mi się, że wogóle za wiele jest prób reformowania świata i że zbyt wiele uwagi poświęcamy reformatorom. Mamy dwa ich rodzaje, a oba są plagami. Człowiek mianujący się reformatorem chce burzyć. Jest to ten rodzaj człowieka, który podrze całą koszulę, bo guzik kołnierzyka nie wchodzi do dziurki, ale nigdy nie wpadnie na pomysł powiększenia dziurki. Tego rodzaju reformator nigdy i w żadnych warunkach nie wie, co czyni. Doświadczenie i reforma nie idą w parze i w obliczu faktów reformator nie zdoła utrzymać żaru swego zapału. Zatem odrzucić musi wszystkie fakta”. s7

“Bardzo młody krytyk jest bardzo niezrównoważony. Jest gorącym zwolennikiem zmiecenia starego porządku, a rozpoczynania nowego. Takim krytykom rzeczywiście udało się zapoczątkować nowy świat w Rosji”. s8

“Z drugiej strony mamy odmienny rodzaj reformatora, który nigdy sam siebie tak nie nazywa. Dziwnie jest do radykalnego reformatora podobny. Radykał nie miał doświadczenia i nie pragnie go. Reformator drugiego rodzaju miał bardzo wiele doświadczenia, ale na nic mu się ono nie przydaje. Mówię tu o reakcjoniście, który zdziwi się, że stawiam go w dokładnie tej samej kategorii z bolszewikami. Pragnie on powrócić do jakiegoś dawniejszego stanu nie dlatego, żeby stan ten był najlepszy, ale dlatego, że wyobraża sobie, iż stan ten jest mu znany”. s9

“Pierwszy reformator, o którym mówiłem, chce zburzyć świat cały, by zbudować lepszy; drugi uważa świat za tak doskonały, że najlepiej pozostawić go takim, jakim jest, i dać mu… rozpaść się. Ten drugi pogląd powstaje tak samo, jak pierwszy – z nieużywania oczu do patrzenia. Zburzenie świata jest zupełnie możliwe, ale nie jest możliwe zbudowanie nowego. Można powstrzymać świat od postępowania naprzód, ale niemożliwą jest rzeczą przeszkodzić potem jego cofaniu się – rozkładowi. Nadzieja, że skoro wywróci się wszystko, każdy wskutek tego będzie mógł jeść trzy razy dziennie, jest szaleństwem, tak samo jak nadzieja, że gdy wszystko skamienieje, procent od kapitału, wskutek tego wynosić będzie sześć od sta. Kłopot w tem, że reformatorzy i reakcjoniści zarówno odbiegają od rzeczywistości – od pierwotnych czynności społecznych”. s9

“Jedną z rad przezorności jest upewnić się, czy nie mylimy się biorąc zwrot reakcyjny za powrót do zdrowego rozsądku”. s10

Najłatwiej jest krytykować innych, co zatem proponował Henry?

“Rzeczą naturalną jest praca i poznanie, że pomyślność i szczęście pozyskać można tylko uczciwym wysiłkiem.” s. 7 „Moralną zasadą podstawową jest prawo człowieka do swojej pracy”. s.13  „Wszystko cośmy zdziałali jest wynikiem pewnego obstawania przy tem, że skoro pracować musimy, lepiej pracować inteligentnie i w dobrych warunkach, że im lepiej pracujemy, tym lepiej się nam wiedzie” s. 7

Tylko, a za razem aż tyle. Bądź jak Henry Ford – z całą stanowczością odsuwaj od siebie toksycznych reformatorów 🙂

Powyższe cytaty pochodzą z książki: Henry Ford: Moje życie i dzieło. Instytut Wydawniczy Bibljoteka Polska, 1925, Warszawa